Cabaretier Andries Tunru schreef voorstelling over turbulente jeugd: 'Huisraad vloog door de kamer'

Na de scheiding van zijn ouders kwam een nieuwe ‘stiefvader’ in beeld. “Ik noem hem niet de vriend van mijn moeder, wat hij eigenlijk was. Dat vind ik te positief klinken”, legt Tunru uit.

Pluimenspel

In het begin was alles nog koek en ei. Tunru beschrijft zijn stiefvader als een charmante man die het gezin met een positieve druk weer op de rails kreeg. Maar langzaam begon het af te glijden: "Hij had een pluimenspel bedacht. Je begon de dag met tien pluimen, in de loop van de dag kon je deze verliezen of bijverdienen. Zo eindigde je de dag positief of negatief."

'Drie hoofdgerechten'

Hoewel het gezin dat in het begin nog wel leuk vond, ging het van kwaad tot erger. "Mijn stiefvaader had narcisme, borderline en smetvrees. Dat zijn drie hoofdgerechten die teveel zijn. Naarmate de jaren vorderde werd het lontje korter." Dat resulteerde in psychische druk, maar ook in fysieke uitbarsten. "Op een dag gooide hij de telefoon naar mijn moeder. Hij miste haar hoofd gelukkig, en raakte het keukenkastje. Het gat in het deurtje heeft er vervolgens nog jaren in gezeten."

Smetvrees

Ook de smetvrees van zijn stiefvader bleek rare gevolgen te hebben. Tunru: "Op een gegeven moment verklaarde hij een deel van de woonkamer tot zijn deel, daar mochten wij niet komen. Dat was zijn steriele werkruimte. Hij woonde niet bij ons, dus als kind denk je dan: je kunt blijkbaar een stuk van een huis inlopen en dat claimen."

'Beste intenties'

Ondanks alles koestert de cabaretier geen boosheid of rancune naar zijn stiefvader. "Iedereen heeft de beste intenties gehad ook mijn stiefvader met zijn beperkte psychische middelen", zo stelt hij. "Ik denk dat ik zonder hem ook geen cabaretier was geworden. Mijn coping mechanisme was grapjes maken."