'Circulaire doelstellingen worden niet gehaald, goed plastic gaat ook de verbrandingsoven in'

Hoewel een hoop Nederlanders ijverig hun afval scheiden, blijkt het niet genoeg te zijn om de doelstellingen van de komende jaren te halen. "We zijn ons bewust van het belang van afval scheiden en hergebruiken, maar gemak speelt ook een rol. We moeten allemaal ons best doen om bij te dragen aan een betere toekomst voor onze planeet", zegt Buurman.

Verpakkingen

Volgens Buurman zijn er "enkele stappen" gezet, maar blijft de hoeveelheid plastic in bijvoorbeeld de supermarkt groot. Niet alleen verpakkingen zijn het probleem, ook hoe die gescheiden worden. "In grote steden waar minicontainers niet kunnen, is er nascheiding, maar de rest van Nederland doet bronscheiding met kliko's", legt Brouwers uit.

Vieze lading

Maar ook daar zitten haken en ogen aan. "Als lading vies is, wordt die niet gerecycled, maar verbrand", aldus Brouwers. Denk bijvoorbeeld aan restjes yoghurt in het bakje dat je recyclet. Als er nog een klodder in zit, wordt het afgekeurd en dus verbrand. "De laatste jaren wordt lading vaker afgekeurd en wordt het restafval", zegt Brouwers. "Circulaire doelstellingen worden niet gehaald, want goed plastic gaat ook de verbrandingsoven in."

Zorgvuldigheid

Daarnaast mogen niet alle soorten plastic de PMD-bak in. Hard plastic, zoals voor kinderspeelgoed, en plastic bloempotten, bijvoorbeeld. "De laatste jaren zijn er strengere regels voor de verzameling van PMD-afval vanwege stoorstoffen. Bouwplastic en touw horen er bijvoorbeeld niet in thuis", zegt Brouwers en benadrukt dat men "zorgvuldig" hun afval moet scheiden.

Fast fashion

In kleding wordt ook veel plastic verwerkt, vooral door fast fashion-merken als H&M, die 26 modecollecties per jaar uitbrengen. "Deze kleding is vaak slecht recyclebaar door de gebruikte materialen en wordt na een paar keer dragen weggegooid", zegt Buurman. "Zo'n 65% bestaat uit plastic, zoals polyamide en polyester. Deze stoffen zijn soms vermengd met natuurlijke materialen, waardoor ze lastig te recyclen zijn."

"Er is een gebrek aan transparantie bij verpakkingen en kleding. Enorme hoeveelheden worden verscheept en uiteindelijk waardeloos. Partijen zoeken dan manieren om ervan af te komen, zoals storten of betalen om het weg te sturen", vervolgt Buurman. "Veel van deze geëxporteerde kleding belandt uiteindelijk op grote afvalbergen in plaats van gerecycled te worden voor nieuwe producten."

Prikkels

Wat is dan de oplossing? "Producenten zouden andere stoffen moeten gebruiken en meer vezel-tot-vezel recyclen. Hier komt steeds meer aandacht voor, maar er missen prikkels in het beleid. Ze zijn niet verplicht gerecycled materiaal toe te passen en kunnen zeggen 'niet in mijn kleding'. Regelgeving moet veranderen", zegt Buurman.

Regelgeving

Op Europees niveau wordt hier al aan gewerkt. Zo komt er een verbod op het vernietigen van onverkochte kleding. "In Nederland wordt ook gewerkt aan producentverantwoordelijkheid. Toch mogen producenten nog steeds veel textiel op de markt brengen zonder gerecycled materiaal te gebruiken. Regelgeving is de oplossing, maar het mag scherper", concludeert Buurman.