Van regenboog tot halo: zo ontstaan deze bijzondere weersverschijnselen

De ene regenboog is de andere niet, dat weet Peter Paul Hattinga Verschure maar al te goed. Zo kan bijvoorbeeld de kleur wit, te zien bij een bepaald soort bewolking. Dat wordt dan ook de ‘wolkenboog’ genoemd. Al dit soort waarnemingen verzamelt de weeramateur.

Hattinga Verschure is namelijk bezig met een boek over alle waarnemingen van weeramateurs vanaf 1966. Het gaat hem met name om zogenaamde optische verschijnselen. Dat zijn lichteffecten, die aan de hemel zichtbaar worden, nadat lichtstralen interactie hebben met deeltjes in de lucht. Dat kunnen stof- en asdeeltjes zijn, maar meestal zijn het waterdruppels of ijskristallen. Van 1890 tot 1965 heeft het KNMI alle waarnemingen van optische verschijnselen in kaart gebracht. Ingestuurd door weeramateurs uit heel Nederland.

De regenboog

De Grieken dachten dat het een Godin was. En de Ieren geloofden dat er aan het einde een pot goud te vinden was. De regenboog heeft door de eeuwen heen veel betekenissen gehad. Maar er is geen een hetzelfde. Elke regenboog is anders. De kleuren kunnen verschillen. En de grootte van de waterdruppels maakt veel uit. Grote druppels geven een smalle regenboog met intense kleuren. Bij kleine druppels worden de kleuren fletser, de banden breder, en krijg je meer een ‘mistboog’.

Verder maakt het ook veel uit waar je zelf bent als je een regenboog ziet. Sta je op de grond, of kijk je er vanuit een hoogte naar bijvoorbeeld. Vanuit een vliegtuig is soms zelfs de hele cirkel te zien. Dan is het geen regenboog, maar een soort regenkring. Een regenboog ontstaat als het licht van de zon wordt gebroken door regendruppels. Het wordt dat opgesplitst in allerlei kleuren, het zogenaamde 'prisma-effect'. Een dubbele regenboog is te zien wanneer het licht twee keer wordt weerspiegeld in een regendruppel.

Van pollenkrans tot fata morgana

Naast de regenboog zijn er veel meer optische verschijnselen. Denk aan de pollenkrans die ontstaat door de aanwezigheid van miljarden stuifmeelkorrels (bijvoorbeeld van berk, den of spar) in de lucht. Of de ‘fata morgana’, een fenomeen dat iedereen wel eens gezien heeft. Zoals de waterplas, die zomers soms op het hete asfalt te zien is. En wat in werkelijkheid een luchtspiegeling is. Een hete laag lucht boven de weg breekt het licht van de hoger gelegen blauwe lucht. Daardoor lijkt het op een nat wegdek. De naam fata morgana is Italiaans voor ‘fee Morgana’, en naar aanleiding van luchtspiegelingen in de straat van Messina.

De halo

Een van de bekendste optische verschijnselen is de halo. Een ring om de zon of de maan die ontstaat wanneer het licht wordt gebroken of weerkaatst door ijskristallen. Een veelvoorkomende halo is de 22 ° halo, een reeks gekleurde bogen of cirkels, met een hoekstraal van 22 °, waarbij de zon of de maan in het midden staat. Andere halo's zijn bijvoorbeeld lichtzuilen, bijzonnen en raakbogen.