Onbekende brieven Multatuli ontdekt

Marita Mathijsen vond de brieven in het Stadsarchief van Amsterdam toen ze werkte aan een biografie van Jacob van Lennep, de schrijver en politicus die Multatuli hielp om zijn Max Havelaar gepubliceerd te krijgen.

De twee brieven zijn gericht aan Jacobs zoon Willem. Multatuli stuurt Willem een exemplaar van Max Havelaar. In een bedankje schrijft hij dan op 27 april 1860 dat hij een aangename herinnering heeft aan hun kennismaking.

In de tweede brief vraagt hij Willem een paar maanden later of hij bij hem langs wil komen in Amsterdam. Willem zou dan maar beter een levensverzekering kunnen nemen omdat de trap zo steil was.

De brieven zijn uit de periode dat het nog boterde tussen Multatuli en de Van Lenneps. Later kregen ze ruzie over het kopijrecht van het boek.

Max Havelaar

De roman Max Havelaar (1860) gaat over het gevecht van een man tegen het corrupte regeringssysteem van Nederlands-Indië. Het boek is verfilmd en in tientallen talen vertaald. Max Havelaar geldt als een van de belangrijkste werken uit de Nederlandse literatuur.

Collecties

Mathijsen vond de brieven in een ongeïnventariseerde collectie. Er is ontzettend veel documentatie over Multatuli bekend. Zo publiceerde zijn vrouw Mimi Hamminck Schepel de tiendelige boekenserie Brieven van Multatuli in 1890. In een van die boeken wordt Willem van Lennep gevraagd of hij brieven heeft van Multatuli.

Het antwoord is: "dat deze heer zich niet herinneren kon onder de nagelaten papieren van zyn vader brieven van Multatuli te hebben gevonden." De brieven zullen dus vernietigd zijn, wordt aangenomen.