Choreograaf Marco Gerris: 'Met anderhalve meter kun je lekker vrij bewegen'
- Nieuws
- Choreograaf Marco Gerris: 'Met anderhalve meter kun je lekker vrij bewegen'
Hiphop-choreograaf Marco Gerris is uitgegroeid tot een all-round theaterman. Met zijn drang tot vernieuwing won hij dit jaar de Prins Bernhard Cultuurprijs. In Kunststof vertelt hij over zijn nieuwste voorstelling Nachtraven waarin hij hiphop mixt met klassieke muziek.
Freestyle choreograaf
Marco Gerris is regisseur en artistiek leider van ISH Dance Collective. En eigenlijk nog veel meer. Hij wil namelijk nooit kiezen. De geboren Filipijn groeit op in België en fietst daar van turnen naar vioolles om daarna toch te kiezen voor judo en de saxofoon. Ook na zijn middelbare school is het voor de energieke creatieveling moeilijk op één plek te blijven zitten. Hij volgt studies aan de Antwerpse Toneelschool Herman Teirlinck, het Hoger Instituut voor Dans pedagogiek en Open Living Theater, maar vindt nergens echt zijn plek.
Eind jaren negentig verpandt hij zijn hart aan Amsterdam waar hij als danser, skater en acteur aan de slag gaat. Hij wordt verkozen tot Nederlands kampioen Freestyle Skaten en speelt in verschillende producties.
Urban arts
Met danscollectief ISH maakt hij al jaren voorstellingen. Hij mengt daarbij Urban arts; streetdance en klassieke dansvormen. Het scouten van nieuw talent en begeleiden van jonge dansers is een belangrijke onderdeel voor het collectief.
Gerris: "Net als iedereen in de creatieve sector stonden we voor het feit dat alles stil viel. We zijn ad hoc een corona proof voorstellingen gaan verzinnen en daar is Nachtraven er een van. Ik noem mezelf een creatieve adhd-er en nu kon ik even niks met die uitlaatklep. Maar het begon al snel te borrelen. We hebben Rooftop-sessions gemaakt, korte dansfilms en daarvan mochten we een tv-versie maken. We hebben een mooi project met Sinfonietta gedaan."
Keith Haring
"Dat zijn dingen die zonder corona zelf misschien niet waren ontstaan. Dus ik zie het als een voordeel van deze periode dat er mooie dingen uitkomen. Daarnaast heb ik alle muren van mijn huis twee keer geschilderd en heb Keith Haring tekeningen in de slaapkamer van mijn zoon gemaakt, zonder zijn toestemming overigens."
"En op een mooie dag in april kwam er een oranje busje mijn straat inrijden met een enorm videoscherm op het dak. Ik werd toegesproken vanachter mijn raam en kreeg te horen dat ik de Prins Bernard Cultuur Prijs heb gewonnen met ISH Dance Collective. Ik wist echt van niks."
"Ik vind het een enorme eer die prijs, zo'n waardering voor de 20 jaar waarin ik met vele mensen heb gewerkt. De ISH-filosofie is gegroeid. Met het geld - 150 000 totaal - dat we kregen wordt er een stichting opgezet waarmee de begeleiding van jong talent verder vorm gaat krijgen. We willen alle disciplines bij elkaar gaan brengen en misschien wel een eigen clubhuis."
De ISH-filosofie is vanuit een gemeenschappelijkheid stijlen bij elkaar brengen en een nieuwe stijl laten ontstaan. Breakdance, free running, BMX, streetdance verbinden met klassiek ballet bijvoorbeeld. Het gaat over 'eagerness' naar andere werelden, nieuwsgierigheid naar werelden die normaal niet bij elkaar komen. Opera en breakdance bij elkaar brengen hebben we gedaan in een Monteverdi opera samen met Silbersee. Het valt of staat voor mij met de makers. Er moet een goede chemie zijn tussen de werelden en dan ga je de gelijkenissen zien. Dat gaat bij mij geheel op gevoel. De enorme kracht van dans en opera samen zien is geweldig."
"De voorstelling Nachtraven begon voor mij met het schilderij Nighthawks van Edward Hopper. Ik hou van dat schilderij. Het had in deze tijd geschilderd kunnen zijn. De afstand tussen die mensen. Dat was meteen een inspiratie voor ons. Het is een voorstelling met zes dansers en de blazers en ritmesectie van Het Balletorkest. We hebben een nachtclub gecreëerd; mensen aan tafeltjes met een klein lampje. Een verteller neemt het publiek mee in het verhaal."
"Door corona is iedereen anders gaan bewegen in de openbare ruimte. Het ongemakkelijke bewegen op straat en in supermarkten. Niet proberen te botsen, elkaar voor laten gaan. Dat is een enorme inspiratie voor een choreograaf als ik. Met anderhalve meter kun je lekker vrije bewegen maar er zijn ook situaties waarin je niet weet welke kant je moet opdraaien."
Gerelateerd
