Brexit-theater: 4 redenen waarom we er naar blijven kijken

Het decor

Het is politieke sensatie van de bovenste plank en ook het decor waarvoor de Brexit zich voltrekt, is net een arena. Arno Kantelberg volgde de stemming gisteren live bij de BBC. "Als je het House of Commons ziet, dan mis je het oude Binnenhof in Nederland, met die houten bankjes." Het decor van het Britse Lagerhuis is volgens de Esquire-hoofdredacteur klein en compact. "Politici kunnen niet halverwege weglopen."

Ook tv-recensent Arjen Fortuin ziet de schoonheid van de Britse politieke arena. "De democratie komt daar op één plek samen. Mensen staat dicht bij elkaar en als iemand overloopt (zoals het Britse parlementslid voor de Conservatieven, Philip Lee gisteren deed) dan gebeurt dat ook letterlijk." Fortuin: "Dat zou een tv-regisseur niet beter kunnen verzinnen."

Wimbledon-wedstrijd

En in een arena hoort een sportwedstrijd. Fortuin: "Het lijkt op een Wimbledon-wedstrijd die eindeloos voortduurt in de vijfde set." Je blijft hem kijken omdat je weet: het kán over tien minuten afgelopen zijn. De spanning is in het Verenigd Koninkrijk en Europa voelbaar. "Er wordt echt iets beslist wat lange consequenties heeft", aldus Fortuin.

Taalkunst

We kijken niet graag naar het Spaanse of Franse parlement, omdat we dat niet kunnen verstaan. Volgens Kantelberg leent het Engels zich goed voor vermaak én hebben ze de gave van het woord. "Boris Johnson is een koekenbakker en een praatjesmaker, maar een woordsmid eerste klasse."

Naast Johnson roemt Kantelberg het taalgebruik van Jacob Reese Mogg die volgens hem klinkt als een soort middeleeuwse functionaris als hij begint te vertellen.

Fortuin noemt nog een reden waardoor het debat in Engeland zo spectaculair is. "Engelsen hebben een bijzondere gave om enerzijds heel vormelijk en hoffelijk te zijn en anderzijds ongelofelijk onbeschoft en hard. Het loopt allemaal door elkaar heen."

John Bercow

De Nederlandse politiek steekt bleek af bij die van de Britten, vindt Kantelberg. "Geen enkel West-Europees parlement komt zo samen. Die opbouw, de stembriefjes die doorgegeven worden aan voorzitter John Bercow." Het viel Kantelberg op dat Bercow zelfs een speciale, kleurrijke stropdas had aangedaan voor de gelegenheid. "Die man is zélf natuurlijk theater op zich."