Rust (alvast) in vrede: 'We hebben tientallen in memoriams klaar liggen'

"Wanneer begin je eraan?", vraagt columniste Roos Schlikker zich hardop af. "Is er bij het journaal een grote database bijeengesprokkeld van mensen die dood kunnen gaan? Ik vind het altijd fascinerend."

Rust (alvast) in vrede

Gelukkig zat Sjirk Kuijper, hoofdredacteur van het Nederlands Dagblad, ook aan tafel. "Ja, we hebben tientallen in memoriams klaar liggen." Kuijper kon ook vertellen wanneer er een begin wordt gemaakt aan een necrologie: "Wij zijn een heel Bijbelvaste krant, en in de Bijbel staat dat een mens zeventig wordt, en tachtig als hij sterk is. Dat is een criterium. Plus berichten over iemands gezondheid tellen ook mee."

Dries van Agt is lastig

Een overlijdensbericht schrijven van iemand die nog leeft kan merkwaardige situaties opleveren. Zo vertelt Kuijper dat er bij het Nederlands Dagblad in het verleden een medewerker was die veel necrologieën schreef, en er een aantal heeft geschreven waarbij de betrokkene uiteindelijk langer leefde dan hijzelf.

Of dat de necrologie van Dries van Agt (87) ‘een lastig geval’ is. "Dat is iemand die nog steeds dingen doet", zegt de hoofdredacteur. "Laatst zei hij nog dingen waarvan wij denken: oh, dat moet er ook nog even bij."

Necrologieën sparen

Schrijver Harry Starren, de derde tafelgast van het Mediaforum, zegt van necrologieën te kunnen genieten. "In Engeland heb je echt een diepe traditie van obituaries. Wat ik daar leuk aan vind is dat daar ook onbekende, excentrieke figuren in staan. Mensen die uit het zicht van belangrijke mensen bijzondere dingen doen. Waarvan je zegt, die haal ik bij de dood naar voren. En dan denk je: wat een bijzonder mens was dat." Roos Schlikker voegt toe: "Het is eigenlijk een heel mooi genre."

Starren: "Ik spaar die obituaries omdat ze heel krachtige profielen leveren. En voor wie denkt: hoe moet ik leven? Lees vooral die necrologieën. Als je wil weten hoe je moet leven, lees over de dood."