Arnon Grunberg wil nog een keer het circus in
- Nieuws
- Arnon Grunberg wil nog een keer het circus in
Niet als clown uiteraard, maar om te observeren. De schrijver wil ook nog een keer met nazi’s praten en graag wil hij zich ook nog eens verdiepen in de wapenindustrie. Voor verrijking van zijn verhalen (én van zijn leven) doet de schrijver graag aan embedden: hij verplaatst zich tijdelijk in een baan of omgeving waar hij nieuwsgierig naar is.
TBS tot Guantanamo Bay
Zo heeft hij ooit al een tijd meegelopen in het leger, heeft hij voor een reeks artikelen tijd doorgebracht in drie slachthuizen ("ik heb nog nét niet zelf geslacht") en is er in de NRC een verslag te lezen van zijn verblijf in een verpleeghuis. Voor zijn nieuwe boek Goede Mannen, dat vandaag verschijnt, was hij tijdelijk bij een klooster te gast. Wat leveren deze ervaringen de schrijver op? Grunberg was vandaag te gast bij Spraakmakers.
"Het ene embedded project leidt weer tot een andere", zegt hij. "Het leger leidde weer tot een project in Guantanamo Bay. Toen ben ik in psychiatrische ziekenhuizen terecht gekomen. Dat had te maken met de roman Moedervlekken. Vanuit daar ging ik naar verpleeghuizen en ik ben al heel lang in gesprek met een TBS-kliniek. Dat is nog niet gelukt, want het ministerie van justitie gaf nog geen toestemming. Het circus staat nog hoog op mijn verlanglijst. Meelopen met het circus en neonazi’s."
De rand van de maatschappij
Volgens Grunberg hebben al deze groepen iets gemeen. Het zijn allemaal gesloten gemeenschappen. "Voor mij zijn er heel veel linken", zegt de schrijver.
Waarom het circus? "Het circus is gewoon een fascinatie die ik al veel langer heb. Omdat dat zo’n gesloten cultuur is en zo’n uitstervend fenomeen. Een beetje aan de rand van de maatschappij. Een circus, een psychiatrisch ziekenhuis en nazi’s zijn periferie. Eigenlijk het leger ook, zeker in een land als Nederland. Hoeveel militairen kennen wij? Dus het is er, maar je komt het bijna nooit tegen."
Ik hou wel van mensen met wie is mis is.
En waarom nazi's? "Ik vind het relevant om met die mensen mee te lopen, om ze aan het woord te laten. Om m’n eigen vooroordelen te toetsen aan de realiteit. En ook om beter te begrijpen hoe de groepsdynamiek werkt en hoe overtuigd die mensen eigenlijk zijn."
"Misschien wordt het beeld dat je krijgt toch anders, als ze me willen ontvangen hoor." Hij heeft ook ooit een maand meegelopen in het Stedelijk Museum maar dat kon hem minder bekoren. Grunberg: "Daar was het moeilijker een band te maken met die mensen. Ik hou wel van mensen met wie iets mis is."
Gerelateerd
